Profesor Władysław Kuczyński (1915-2003)
Profesor Władysław Kuczyński urodził się 4 maja 1915 roku w Berdiańsku nad morzem Azowskim dokąd los rzucił Jego rodziców: Jana i Jadwigę z Tyszków. Pięcioosobowej rodzinie Kuczyńskich udało się wrócić do kraju dzięki tzw. prawu opcji jakie gwarantował traktat pokojowy zawarty 18 marca 1921 roku w Rydze. Najmłodszy z trojga rodzeństwa Władysław uzyskał maturę w grodzieńskim gimnazjum im. Adama Mickiewicza i w 1934 roku rozpoczął studia na Wydziale Inżynierii Politechniki Warszawskiej, niestety, przerwane przez wybuch II wojny światowej. Okupację przetrwał w Warszawie pracując w małej firmie budowlanej. Tutaj udało mu się dokończyć studia a promotorem Jego pracy dyplomowej był docent Borowski - specjalista w zakresie budowy dróg.
Po zakończeniu działań wojennych inżynier Władysław Kuczyński zamieszkał w Łodzi, gdzie 23 października 1945 roku został aresztowany a następnie skazany na 5 lat więzienia za rzekomą działalność w Narodowych Siłach Zbrojnych. Na wolność wyszedł w marcu 1947 roku a wyrok warszawskiego Sądu Wojskowego został unieważniony dopiero w 1992 roku.
1 czerwca 1947 roku mgr inż. Władysław Kuczyński rozpoczął pracę na stanowisku starszego asystenta w Katedrze Elektroenergetyki na Wydziale Elektrycznym Politechniki Łódzkiej a od 1950 roku pracował jako adiunkt w Katedrze Wytrzymałości Materiałów na Wydziale Mechanicznym, gdzie zorganizował Laboratorium Budowlane, które trzy lata później zostało przekształcone w Zakład Techniki Budowlanej.
Rok 1956 obfitował w ważne wydarzenia; 16 czerwca Rektor Politechniki Łódzkiej powołał mgr inż. Władysława Kuczyńskiego - zastępcę profesora na funkcję organizatora Wydziału Budownictwa Lądowego; 10 lipca Rada Wydziału Budownictwa Lądowego Politechniki Warszawskiej nadała Mu stopień kandydata nauk a od 1 października dotychczasowy organizator zaczął pełnić obowiązki dziekana Wydziału i czynił to z powodzeniem przez 2 lata, po czym został przez Radę Wydziału wybrany na tę funkcję na jednoroczną kadencję w roku akademickim 1958/1959. Dziekanem Wydziału był w sumie przez 8 lat (1956-1959, 1961-1963 i 1965-1968) a w międzyczasie uzyskał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego (w 1963 roku).
Prof. Władysław Kuczyński był także pierwszym kierownikiem Katedry Budownictwa Żelbetowego, która jako jedyna spośród sześciu powołanych Zarządzeniem Ministra Szkolnictwa Wyższego z 18 grudnia 1956 r. - funkcjonowała od 1 października 1956 roku. W ciągu 13 lat kierowania katedrą uczynił z niej prężny ośrodek naukowo-badawczy o renomie nie tylko ogólnopolskiej z jego liderem - twórcą kontynualnej teorii zmian sztywności zginanych belek żelbetowych oraz autorem powszechnie stosowanej metody projektowania składu betonów konstrukcyjnych.
Niestety, w czerwcu 1968 roku prof. Władysław Kuczyński otrzymał z rąk Rektora PŁ list z Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego o odwołaniu Go z funkcji dziekana Wydziału bez podania uzasadnienia. Reakcją Profesora na tę rażącą niesprawiedliwość była decyzja o zmianie miejsca pracy na płocką Filię Politechniki Warszawskiej (od 1 października 1969 roku). W 1971 roku został zaangażowany, jako profesor zwyczajny na Uniwersytecie "Lovanium" w Kinszasie, gdzie przebywał przez 5 lat, po czym wrócił do Filii Politechniki Warszawskiej w Płocku, gdzie pracował aż do emerytury, na którą przeszedł w 1981 roku.
Tytuł naukowy profesora zwyczajnego uzyskał w 1979 roku a w 10 lat później Senat Politechniki Łódzkiej nadał Mu najwyższą godność akademicką: doktorat honoris causa. Dorobek naukowy prof. Władysława Kuczyńskiego zawiera ponad 130 pozycji w tym 5 ważnych monografii oraz 6 książek i skryptów.
Do działalności naukowej Profesora należy również zaliczyć kilkudziesięcioletnie członkostwo w Komitecie Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN oraz w Sekcji Konstrukcji Betonowych tego Komitetu a także działalność w Zarządzie Komitetu Nauki PZITB oraz w znaczących organizacjach międzynarodowych: CEB i RILEM.
Różnorodne zainteresowania Profesora zaowocowały również działalnością w reaktywowanym 24 września 1945 roku Oddziale Warszawskim Polskiego Związku Inżynierów Budowlanych (PZIB) a później w Polskim Związku Inżynierów i Techników Budownictwa (PZITB), m.in. w kadencji 1955-1956 sprawował funkcję przewodniczącego Zarządu Oddziału PZITB w Łodzi.
Profesor Władysław Kuczyński za swoją działalność naukową, dydaktyczną i organizacyjną otrzymał szereg nagród, odznaczeń, odznak i wyróżnień, spośród których bardzo sobie cenił godność członka honorowego PZITB, którą w 1999 roku nadał mu Krajowy Zjazd Delegatów Związku.
Profesor zmarł 22 kwietnia 2003 roku w Warszawie, lecz pozostał w pamięci swoich współpracowników oraz licznej grupy studentów, którzy do dzisiaj wspominają Go jako osobę nietuzinkową oraz wielkiego przyjaciela młodych ludzi. Nie bez powodu doroczny konkurs na najlepszą pracę dyplomową wykonaną przez studentów Wydziału Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska PŁ nosi imię Profesora Władysława Kuczyńskiego.
Andrzej B. Nowakowski
